28 กรกฎาคม 2552

กาเม ตอนที่ 1 [วัยเด็ก วัยเรียน]

ดีจัง ได้มีที่ระบายความรู้สึกที่เก็บไว้ อยากเก็บไว้อ่านเองบ้าง เผื่อบางวันเหงาๆ หันกลับมามองตัวเอง ว่าทำอะไรไป ก็จะได้นึกย้อนอะไรบางอย่าง และเป็นเรื่องขำขำ สำหรับตัวเอง... บ้างก็ดีเนอะ

ชื่อที่ใช้ประกอบบทความ ก็เป็นชื่อที่สมมติขึ้นมา ซ้ำบ้าง แตกต่างบ้างก็ช่างมัน แต่อย่างน้อยพอนึกถึงเหตุการณ์แล้วมันก็รู้อยู่แล้วหละว่า เค้าคือใคร?

ผมชื่อ "แดน" ผมมีความรู้สึกทางเพศที่สูงที่สุด เท่าที่ผมไม่เคยพบกับคนอื่นเลย ตั้งแต่เด็กผมก็ถูกเลี้ยงดูมาแบบ ชีวิตอิสระ ที่ไม่มีกรอบความคิด สามารถคิดและทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ต้องขอบคุณครอบครัวของผมเป็นที่ซู๊ดดดด ไม่ว่าจะเป็น คุณพ่อ คุณแม่ พี่น้องทุกคน ที่ทำให้ผมมีความมั่นใจ และคิดแตกต่างทุกเรื่อง แม้กระทั่งการใช้ชีวิต "เกย์" ตลอดลมหายใจที่ผ่านมา

ผมสามารถแสดงออกทางด้านสติปัญญา และอารมณ์ได้เต็มที่ โดยที่ไม่มีขีดจำกัด ทำให้การแสดงออกเป็นไปอย่างเปิดเผยว่า "ผมเป็นตัวของตัวเอง" สมัยเรียนอนุบาล ผมก็ทำคะแนนได้ดีเลยทีเดียวอยู่ในเกณฑ์ 1 ใน 10 คน

ที่สำคัญ หลังจากขึ้น ป.2 จนถึง ป.6 สอบเป็นที่ 1 ของห้อง และได้ไปสอบแข่งขันกับโรงเรียนในเขต แต่ก็ได้แค่ 1 ใน 3 แต่ก็เอาเหอะ อย่างน้อยผมก็เก่งในระดับโรงเรียนล่ะ

นอกจากนั้น ป.2 - ป.6 ก็ยังเป็นหัวหน้าห้องตลอด โดยได้รับความไว้วางใจจากเพื่อนๆ อีกเช่นเดียวกัน

ตอนเรียนอนุบาล ผมมีเพื่อนชื่อพร และพรก็เรียนห้องเดียวกับผมจนถึง ป.6 พรชอบโชว์เจี๊ยวตัวเองให้ผมดู แต่มันก็แปลกนะว่า พร มีเจี๊ยวน่ารักดี เพราะเจี๊ยวพรหัวเปิดตั้งแต่เด็ก ซึ่งผมหัวยังไม่เปิดเลย

ผมจะเล่นสนุกทุกอย่าง กับเพื่อนๆ ไม่ว่าเพื่อนหญิงหรือชาย เราจะเล่นด้วยกัน ซึ่งผมก็เล่นกีฬาทุกอย่าง ฟุตบอล, ตระกร้อ, วอลเล่, วิ่ง, แบดมินตัน, วิ่งไล่จับกับผู้หญิง, เล่นซ่อนหา จนกระทั่งมาเล่นซ่อนหาก็ได้ไปซ่อนกับต้อม ต้อมเองก็ชอบวิ่งมาซ่อนกับผม ทำให้เราสองคน เริ่มใกล้ชิดและกอดกันเพื่อซ่อนแอบ จนปัจจุบัน คำว่า "แอบ" จึงนิยมเอามาล้อกัน [ล้อเล่นไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า?]

จนบ่อยครั้งที่ผมกับต้อมแอบไปมีอะไรกัน จนกระทั่ง ผมลองมีเซ็กซ์กับต้อมโดยผมเป็นฝ่ายรุก และครั้งแรกนี่เองที่ทำให้ผมใจแทบขาด เมื่อมีน้ำขุ่นข้นจำนวนมาก พุ่งออกมาจากจู๋ผม มันมีความสุขแบบหลุดลอยมาก แบบไม่เคยรู้สึกมากก่อน [ถ้าย้อนเวลาได้ อยากจะมีความรู้สึกแบบนี้ตลอดไป]

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น